Partnerbijdrage
Jouw onderneming is gevestigd in Nederland. Je werknemers verrichten niet alleen werkzaamheden in Nederland, maar ook in andere landen binnen de Europese Unie (EU). Voor de eenvoud spreken we hier over de internationale werknemer. Ondanks het recht van vrij verkeer binnen de EU (en EER), waaronder het vrij verkeer van diensten, kun je mogelijk in de problemen komen en/of hoge boetes opgelegd krijgen als je geen rekening houdt met de nationale wet- en regelgeving van het land waar jij en of jouw werknemers diensten gaan verlenen.
Een voorbeeld
Jacob is als servicemonteur in loondienst bij een in Nederland gevestigde werkgever. Deze vennootschap ontwerpt, bouwt en levert machines binnen de EU. Jacob gaat regelmatig op reis voor zijn werkgever. Hij heeft contact met relaties, werkt mee aan de bouw van machines op locatie en als een technisch probleem optreedt, zorgt Jacob ervoor dat dit wordt verholpen. Hij is altijd binnen twee á drie weken weer thuis. Op een dag ontvangt zijn werkgever een brief. Tot zijn grote schrik krijgt hij een boete ter hoogte van circa € 2.400 opgelegd door de Belgische autoriteiten. Bij controle bleek Jacob ten onrechte niet te beschikken over een ‘Limosa’. Daarnaast stelt de Belgische fiscus in een afzonderlijke brief dat de vennootschap volgens haar op basis van Belgisch nationaal recht beschikt over een zogeheten vaste inrichting in België. De werkgever wordt dringend verzocht tot het indienen van een Belgische aangifte vennootschapsbelasting. Een tijdje later volgen wederom brieven met opgelegde boetes. Ditmaal uit Frankrijk. Het gaat om een boete van circa € 4.000 wegens het ontbreken van een melding bij de Franse arbeidsinspectie en een van circa € 3.377 wegens het ontbreken van een A1/Certificate of Coverage. Ook ontvangt de werkgever een brief van een Franse vakbond die stelt dat werkgever niet goed genoeg gezorgd heeft voor haar werknemers die in Frankrijk het werk hebben verricht.
Richtlijnen beschermen grensoverschrijdende werknemers
De vrijheden van de EU bieden onder andere de mogelijkheid dat ondernemingen in een andere lidstaat diensten mogen verrichten, ook met de inzet van de eigen werknemers. Wel is er wet- en regelgeving om de rechten van deze internationale werknemers te beschermen en om inzichtelijk te krijgen wie, wanneer, in welk land, onder welke voorwaarden, voor hoe lang werk verricht binnen een van de EU-lidstaten. Iedere lidstaat is in principe verplicht om dit te implementeren in de eigen wet- en regelgeving en krijgt binnen dit EU-kader op onderdelen de ruimte om naar eigen inzicht zaken nader uit te werken. De geldende wet- en regelgeving kan dan ook per lidstaat wat verschillen en voor jou anders uitpakken.
Wat moet je minimaal regelen voor internationale werknemers?
Waarschijnlijk ben je je bewust van de fiscale aspecten rondom de internationale werknemer. Denk bij iedere grensoverschrijdende tewerkstelling echter ook altijd aan de volgende zaken:
- Check of in het land van ontvangst van jouw diensten een verplichting geldt om werknemers aan te melden. De melding moet vaak plaatsvinden vóór de werknemer start met zijn werkzaamheden in dat land. Door melding te doen, maak je als werkgever kenbaar dat je met of dat namens jou één of meer werknemers in een ander land werkzaamheden gaan verrichten en bijvoorbeeld waar en hoe lang ze dat gaan doen.
- Check of u in het land van ontvangst van jouw diensten verplicht bent een bepaalde, zogeheten ‘harde kern’ arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden te garanderen en of die afwijkt van hetgeen je al gewend bent jouw werknemers te bieden. Het recht van het betreffende land kan hierdoor effect hebben of krijgen op de arbeidsrelatie tussen jou en je werknemer. Zo kan de nationale wet- en regelgeving van een land en/of een cao onder andere een verplicht minimum aan arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden verlangen waarin werknemers worden voorzien. Denk hierbij aan arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden bijvoorbeeld als beloning, arbeids- en rusttijden, verlofdagen.
- Vraag tijdig een A1/Certificate of Coverage (A1-verklaring) aan. Een A1-verklaring is een Europees formulier. Met dit formulier toont de internationale werknemer aan in welk land hij sociaal verzekerd is. Alle lidstaten van de EU gebruiken dit formulier en dienen de door elkaar afgegeven A1-verklaring in beginsel te erkennen. Dit is uiteraard anders als sprake is van misbruik van de verklaring of de verklaring op onjuiste gronden is afgegeven.
Gevolgen van het niet opvolgen van de wet- en regelgeving
Nationale wet- en regelgevingen kennen vaak zeer hoge boetes wegens het niet (correct) opvolgen van de regels rondom de internationale werknemer. Deze wet- en regelgeving wordt steeds vaker en beter gehandhaafd in de ons omringende landen, zo blijkt uit onze ervaringen (zie ook het voorbeeld van Jacob). Ook werknemers en andere instanties kunnen nakoming van deze regels van jou verlangen. Breng dan ook tijdig alle verplichtingen rondom de internationale werknemers en jouw dienstverlening goed in kaart en kom deze na.
Met dank aan Clea Cremers, Senior belastingadviseur bij onze kennispartner ABAB International, voor het schrijven van deze blog.
Meer weten over dit onderwerp? Volg de onderstaande webinar!
