Infrastructuur en ruimte
Terwijl het afgelopen jaar volop in het teken stond van de coronaperikelen en thuiswerken, zien we dat infrastructurele knelpunten niet of nauwelijks opgelost worden. Sterker nog, afgelopen jaar kenmerkt zich door een achteruitgang in de bereikbaarheid van Brabant en Zeeland. Een gevaarlijke trend die we snel moeten doorbreken. Wat zijn de grootste infra flop projecten van 2021?
#5 De GOL: Gebiedsontwikkeling Oostelijke Langstraat
De GOL is een goed voorbeeld van een project dat vastloopt in stikstof- en politieke discussie. Begin 2019 is de uitvoeringsagenda voor de GOL al ondertekend. Maar tot op heden staat de schop nog steeds niet in de grond. Tot overmaat van ramp heeft de Raad van State al twee maal uitspraken gedaan, zonder een definitief antwoord. En er moet nog steeds een vervolgonderzoek naar stikstof plaatsvinden om een definitief besluit te nemen. Omdat het verkeer steeds verder toeneemt, staat zelfs het oplossend vermogen onder druk. De GOL goldt altijd als alternatief voor de verbreding van de A59, maar zal hier uiteindelijk slechts een beperkte oplossing voor bieden. Tóch is een vlotte aanleg noodzakelijk om de Waalwijkse binnenhaven en nieuwe bedrijventerrein te ontsluiten.
#4 De N65
Deze provinciale weg is van nationaal belang en ontsluit Tilburg en ’s-Hertogenbosch. Net als de GOL loopt de N65 vertraging op door stikstof en juridisch getouwtrek tussen omwonende en politiek. Toch is de N65 een nóg groter hoofdpijndossier. We hebben als VNO-NCW Brabant Zeeland al een volledig lobbytraject achter de rug, namelijk het openhouden van de weg gedurende de ombouw, en vertraging zorgt voor slechtere bereikbaarheid over het spoor. Het is de bedoeling dat de N65 omgebouwd wordt om een extra spoorlijn tussen ’s-Hertogenbosch en Eindhoven te voltooien waardoor versnelde intercity’s kunnen rijden. De aanpak van de N65 is snel nodig om Brabant goed bereikbaar te houden!
#3 De N279
Heel actueel is de N279. Onlangs ging het plan voor de ombouw van de N279 linea recta de prullenbak in. In de uitwerking van het traject is door opdrachtgevers te beperkt rekening gehouden met negatieve omgevingseffecten en aantrekkende werking van de weg. Resultaat: een afwijzing van de Raad van State. Ook in Zuidoost-Brabant komt de bereikbaarheid dus verder onder druk te staan. Extra pijnlijk: de N279 was het alternatief op de gewenste Ruit die Eindhoven en Helmond aan de Noordzijde moest verbinden. Dit plan werd na jaren ook van tafel geveegd. VNO-NCW Brabant Zeeland heeft zich altijd hard gemaakt voor deze verbindingsweg.
#2 De Haringvlietbrug
De grootste deceptie is toch wel de snelheidsverlaging op de Haringvlietbrug op de A29, die uitloopt op de A4. Naast de snelheidsverlaging werd ook besloten om een van de twee rijbanen af te sluiten voor een periode van drie jaar, nog voordat met de renovatie van start zou gaan. De renovatie begint pas over twee jaar, maar de twee rijbanen op de brug blijven open, dankzij de lobby van VNO-NCW Brabant Zeeland. Desondanks is de Haringvlietbrug een toonbeeld van slecht overheidsbeleid.
#1 De A58 Sint-Annabosch – Galder
Maar met stip op nummer 1 is én blijft het grootste infraknelpunt in (Zuid-)Nederland de verbreding van de A58 tussen Sint-Annabosch en Galder. De verbreding van dit traject valt onder het project InnovA58. Er wordt nauwelijks over gesproken, maar het verbreden van de A58 is niet mogelijk voordat de stikstofcrisis wordt opgelost. De snelweg ligt naast het Ulvenhoutse bos en is daardoor het grootste stikstofknelpunt van Nederland. Daarnaast is de A58 ook onderdeel van de goederencorridor Zuidoost en wordt daarmee aangewezen als nationaal topprioriteit. Kortom: het uitblijven van de verbreding van de A58 is met recht de grootste infraflop in Brabant, Zeeland en eigenlijk héél Nederland.
Rik Derksen, belangenbehartiger infrastructuur en ruimte bij VNO-NCW Brabant Zeeland
T. (06) 59947415
E-mail derksen@vnoncwbrabantzeeland.nl
Stikstof en politieke onbestuurbaarheid
Door de diverse bestuurlijke crises van de afgelopen jaren zijn veel mensen vergeten dat een andere crisis, die van stikstof, onverminderd door raast. Gebrek aan stikstofruimte voor bedrijven is dé belangrijkste oorzaak voor de achterlopende investeringen in infrastructuur. Ondanks dat beide provincies grondig op zoek zijn naar ruimte, wordt op nationaal niveau slechts beperkt gezocht naar een oplossing. In het nieuwe regeerakkoord blijft een bestuurlijke oplossing dan ook uit. En we verwachten niet dat er op de korte termijn een oplossing komt. Onacceptabel en het zorgt er bovendien ook voor dat het vestigingsklimaat nog verder onder druk komt te staan.
De dreiging van de politieke onbestuurbaarheid op lokaal, regionaal en nationaal niveau is ook een gevaar voor het vestigingsklimaat. We zien steeds meer dat wet- en regelgeving te abstract en onduidelijk geformuleerd zijn. Vergunningen en wetgeving worden een juridische speelbal, een van de redenen waaruit de stikstofcrisis is ontstaan. Dit zien we ook terug bij infrastructurele projecten. Onvoldoende onderzoek leidt tot vertraging of zelfs uitstel van het project
