In het nieuwe bestuursakkoord van de provincie Brabant staan de thema’s milieu en duurzaamheid centraal. Ook voor ons is dit een van de drie belangrijkste aandachtsgebieden in onze lobby. Op dit punt krijgt continuïteit van beleid terecht veel aandacht. Maar we zullen wel door moeten pakken.
Blog – Jan van Mourik – manager belangenbehartiging VNO-NCW Brabant Zeeland
Grote blikvanger in het beleid van provincie is het stikstofbeleid. De discussie over de uitstoot van de veehouderij domineert het debat in onze provincie al lange tijd. Het heeft in zekere zin zelfs tot de val van het vorige college geleid, mede door de aanscherping van de stikstofeisen door de overheid voor de boeren. Het heeft er eveneens toe geleid dat de problemen van onze achterban ondersneeuwden. En daarmee bedoel ik dan het gebrek aan ontwikkelruimte voor de industrie en bouw.
We zien geen radicale beleidswijzigingen in het nieuwe bestuursakkoord. Terecht, want voor alles denken we dat de veehouderij recht heeft op een betrouwbare, stabiele overheid. Daarbij is de transitie naar een duurzamere veehouderij onvermijdelijk. Het is wel van groot belang dat de discussie zich niet langer beperkt tot de veehouderij en dat onze wens – ontwikkelruimte voor de industrie en bouw – wordt gehonoreerd. Op dit moment is die ruimte er namelijk niet of nauwelijks. De coronacrisis verbloemt dat nu, maar zodra onze economie weer “normaal” kan gaan draaien wordt dat probleem toch weer zichtbaar.
Ik ben daarom blij met de stelling in het bestuursakkoord dat er evenwicht moet zijn tussen economie en ecologie. Het is zaak om dat snel in praktijk te brengen. Daarbij is een (verdere) verbetering van de luchtkwaliteit en de biodiversiteit gebaat bij investeringen in duurzaamheid. De stop op het uitgeven van ontwikkelruimte moet dus van tafel. Het maken van onderscheid tussen stikstof vanuit de landbouw (amoniak) en verkeer en industrie (stikstofixide) helpt daarbij. Dat erkent ook de Commissie Remkes, in haar recente advies aan het kabinet. Dankzij dit onderscheid kan het beleid op het punt van stikstof voor de industrie onderdeel zijn van het klimaatbeleid. Op dat gebied ligt in onze ogen de echte maatschappelijke opgave.
Coronacrisis of niet, we zullen daarop door moeten pakken. Het bestuursakkoord erkent dat ook, maar mist wat mij betreft nog wel handen en voeten. Alle reden voor VNO-NCW Brabant Zeeland en provincie Brabant daar de komende jaren samen in op te trekken. Het mooie is dat onze provincie bekend staat om de ontwikkelkracht en innovatiekracht van de bedrijven. Laten we daar dan dankbaar gebruik van maken.
Neem voor vragen of meer informatie contact op met Jan via e. mourik@vnoncwbrabantzeeland.nl.