Wereldwijd is er steeds meer aandacht voor belastingontwijking. Als internationale ondernemer krijgt u daarom te maken met complexe fiscale regelgeving. Zo moet u voldoen aan diverse administratieve verplichtingen. Wij zetten een aantal voor u op een rij.
Vincent Wanningen, Senior belastingadviseur ABAB International
Ieder land heeft zijn eigen fiscale regels. Verschillen in internationale fiscale kwalificaties van bijvoorbeeld groepsleningen, entiteiten of allocatieregels, kunnen ertoe leiden dat u fiscaal voordeel behaalt in de vorm van een onbelaste bate of dubbele aftrekpost. Deze (potentiële) ‘hybride mismatches’ moet u apart administreren en onderbouwen. Buitenlandse aanslagen, aangiften, opinies van buitenlandse experts en uitgebreide onderbouwingen of een (hybride) entiteit moeten in uw administratie aanwezig zijn.
Elke onderneming is verplicht om (internationale) belastingdiensten inzage te geven in hun winstverdeling. Daarom hebben veel landen, waaronder Nederland, wetgeving die ondernemingen verplicht om transfer pricing documentatie op te stellen. Multinationale ondernemingen met een geconsolideerde groepsomzet van meer dan € 50 miljoen, moeten daarnaast ook een zogenaamd groepsdossier (masterfile) en een lokaal dossier (local file) in hun administratie opnemen.. Multinationale ondernemingen met een geconsolideerde omzet van meer dan € 750 miljoen, zijn ook verplicht een uitgebreid landenrapport bij te houden.
Heeft u een bedrijfsruimte in het buitenland? Dan kan er sprake zijn van een zogenoemde vaste inrichting. Denk aan een kantoor, werkplaats of winkel. Is dit bij u het geval? Dan is het mogelijk dat uw onderneming een aangifte moet indienen en winstbelasting moet betalen in een ander land. U moet in de administratie een winstverdeling over verschillende landen bijhouden. Onder voorwaarden kwalificeert het gebruik van vaste vertegenwoordigers ook als vaste inrichting. Dit is het geval als deze werknemers verkoopcontracten afsluiten of er nauw bij betrokken zijn.
Naast vertegenwoordigers, kunnen ook andere werknemers die (incidenteel) in een ander land werken dan het woonland, extra administratieve verplichtingen veroorzaken. Landen eisen vaak voor zo’n werknemer een A1-verklaring, een bewijs dat vaststelt in welk land de werknemer sociaal is verzekerd. Hiervoor is van belang dat vaststaat in welke landen de werknemer werkt, door middel van bijvoorbeeld een dagenkalender. Die dagenkalender is ook voor de belastingheffing van de werknemer relevant, als hij in meerdere landen belasting moet betalen en/of aangiften moet indienen. Soms moet de werkgever de belasting en/of premies in die andere landen namens de werknemer afdragen, en dus extra administratie bijhouden. Daarnaast geldt dat de werkgever veelal vooraf een melding moet doen bij de arbeidsinspectie van het land waar de werknemer gaat werken en rekening moet houden met de basisarbeidsvoorwaarden van dat land.
Niet voldoen aan bovenstaande verplichtingen, kan leiden tot (hoge) boetes, mogelijk vervolging van de bestuurders en/of omkering en verzwaring van de bewijslast bij discussie met de Belastingdienst. Verder moeten intermediairs (zoals belastingadviseurs) en/of belastingplichtigen potentieel agressieve grensoverschrijdende constructies melden bij de Belastingdienst. Deze meldingsplicht treedt in werking per 1 januari 2021 en werkt terug tot 25 juni 2018.
Voor de inhoud en organisatie van onze Academy bijeenkomsten, masterclasses en communities voor ondernemers en bij de uitvoering van bepaalde dossiers werken we samen met vaste partners. Door deze samenwerking kunnen we gebruikmaken van de kennis, ervaring en faciliteiten van deze bedrijven.